பெண்மையின் வாசனை…

மனோகர் நெருப்பில் விழுந்த புழுவைப் போலக் காமத்தில் துடித்துக் கொண்டிருந்தபோது,
கதவு தட்டப்படும் %சை கேட்டது. ஒரு வேளை அம்மா கற்ப்கமாக இருக்குமோ என்று
ஆவலுடன் கதவைத் திறந்தவன், அங்கே ஆர்த்தி நின்று கொண்டிருப்பதைக் கண்டதும்
சற்றே ஆர்வம் குறைந்து போய் சுரத்தை இழந்தான்.
“என்ன இவ்வளவு சீக்கிரமா?” என்று அவன் கேட்கவும், அவள் செருப்பைக்
கழற்றியபடியே,”ரெண்டு க்ளாஸ் ‘கேன்சல்’ ஆயி¡¢ச்சு,” என்று சுருக்கமாக சொல்லி விட்டு,
?ள்ளே நுழைய முற்பட்டபோது தான், மனோகர் அவளை சற்றுக் கூர்ந்து கவனித்தான்.
அப்போது வெளியே மழை சற்று பலமாகவே தூறிக்கொண்டிருந்தபடியால், அவள்
தொலைவிலிருக்கும் பஸ் ஸ்டாப்பிலிருந்து வீடு வந்து சேர்வதற்குள் கொஞ்சம்
அதிகமாகவே நனைந்திருந்தாள். அவள் செருப்பைக் கழற்றியபோது அவளது ஒரு கை,
தழைந்து கொண்டிருந்த அவளது புடவையைத் தூக்கிக் கொண்டிருக்க,
வாழைத்தண்டுகளைப் போல வழவழவென்றிருந்த அவளது கால்கள் மனோகா¢ன்
கண்களைப் பறித்தன. அவள் கறுப்பு நிறத்தில் அணிந்து கொண்டிருந்த ரவிக்கை மிக
நனைந்திருந்ததால், அவள் ?ள்ளே அணிந்து கொண்டிருந்த வெள்ளை நிற ‘பிரா’
பளிச்சென்று பல்லிளித்தபடித் தொ¢ந்து கொண்டிருந்தது. அவள் தனது அறையை
நோக்கி நடந்து சென்றபோது, அவளது கால்களில் அணிந்து கொண்டிருந்த கொலுசும்,
அவளது ஈரப்புடவையுமாக சேர்ந்து கொண்டு ஒரு புது விதமான சங்கீதத்தை எழுப்பின.
அவளது ?டம்போடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்த ஈரப்புடவையில் அவளது வாளிப்பான
குண்டியழகு நெஞ்சை அள்ளியபடி காட்சி அளித்தது.
கண்டிப்பாக அவள் தனது ஈரப்புடவையை அவிழ்த்துவிட்டு, ஏதேனும் நைட்டியை
அணிந்து கொள்வாள் என்று மனோகருக்குத் தொ¢யும். ?டனேயே அவனுக்கு அந்த
விபா£த ஆசை வந்தது.
‘இன்று ஆர்த்தி ?டை மாற்றும் அந்த அற்புதக் காட்சியை மறைந்திருந்து கண்டு
களித்தால் என்ன?’
அடுத்த நொடியே, சற்றுத் தொய்ந்திருந்த அவனது சுண்ணி மீண்டும் வீறு கொண்டபடி
எழும்பி நின்றது. அவன் கதவை சாத்தித் தாளிட்டபடி, அடி மேல் அடி வைத்து
ஆர்த்தியிருந்த அறையின் கதவுப்பக்கமாகப் போய், இரண்டு கதவுகளுக்கும் இடையே
இருந்த இடைவெளி வழியாக, அவள் ?டை மாற்றிக்கொள்ளும் ?ன்னத அழகைக்
காணத் துடித்தான்.
முதலில் தனது தலைப்பின்னலை அவிழ்த்து விட்டுக் கொண்ட ஆர்த்தி, வி¡¢ந்த தனது

கூந்தலைப் பின்பக்கமாகத் தள்ளி விட்டாள். பிறகு, புடவையையும் ரவிக்கையையும்
சேர்த்துப் பிணைத்திருந்த ஊக்கை மெதுவாகக் கழற்றி அதனை பத்திரமாக
கண்ணாடியின் முன் வைத்து விட்டு, தான் அணிந்திருந்த புடவையை சரசர்வென்று
அவிழ்க்கத் தொடங்கவும், மூச்சை நிறுத்தியபடி கண் கொட்டாமல் மனோகர் அவளது
?டலழகு வெளிப்படுவதைக் கண்டு பிரமிக்கத் தொடங்கினான்.
இயல்பாகவே ஆர்த்தி நல்ல நிறம். அதுவும், கறுப்பு ரவிக்கையும், கறுப்பு ?ள்பாவாடையும்
அணிந்து அவள் இன்னும் நிறமாகத் தொ¢ந்து கொண்டிருந்தாள். அவள் அணிந்து
கொண்டிருந்த ?ள்பாவாடை மிக மிக மெல்லிய துணியில் தைக்கப்பட்டிருந்ததால், சற்றுக்
கூர்ந்து கவனித்தால், அதன் கீழே அவளது அழகான தொடைகள் இரண்டும் தொ¢ந்தன.
அவளது குண்டி அந்த ?ள்பாவாடையுடன் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தபடியால்,
அந்தப்பகுதியில் மட்டும் சற்றே அவளது சருமத்தின் நிறம் தலை
காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
ஆர்த்தியின் ?டல் மெகுமெகுவென்று மடிப்போ, சுருக்கமோ இன்றி
கடைந்தெடுத்தாற்போல இருந்தது. அவளது கைகள் ரவிக்கையின் ஊக்குகளைக்
கழற்றியபோது அது நொடியிலே விடுபட்டுக் கொண்டது. மனோகர் நின்றிருந்த
இடத்திலிருந்து அவளது முலைகள் தென்படவில்லை.
எப்படியிருக்கும் ஆர்த்தியின் முலைகள்?
அவற்றின் முகட்டில் இருக்கும் வளையங்கள் என்ன நிறத்திலிருக்கும்?
அவளது காம்புகள் எவ்வளவு பொ¢தாக இருக்கும்?
என்றெல்லாம் தனக்குள்ளே கேள்விகளைக் கேட்டபடி மனோகர் தனது சுண்ணி நெளிந்து
நீண்டதால் ஏற்பட்டிருந்த ‘கூடாரத்தை’ அமுக்க முயன்று தோற்றுப்போனான்.
அடுத்து அவளது கைகள் பிராவின் கொக்கிகளை அவிழ்த்தன. மனோகா¢ன் இதயம் ஒரு
வினாடி நின்று போனது. ஆர்த்தி தான் அணிந்து கொண்டிருந்த ?ள்பாவாடையை
?யர்த்தி நெஞ்சுக்கு மேலாகக் கட்டிக்கொண்டபடி, பக்கத்திலிருந்த டவலை எடுத்துத்
தலையைத் துவட்டிக்கொள்ளத் தொடங்கினாள். அவளது பாவாடை ?யர்ந்தபோது
அவளது சதைப்பிடிப்பான கால்கள் ?ருண்டு திரண்டு தென்பட்டன. அவள் தலையைத்
துவட்டியபடியே தற்செயலாகத் திரும்பவும், மனோகருக்கு முதல் முறையாக அவளது
இளம் முலைகளின் தா¢சனம் முழுமையாக இல்லையென்றாலும், %ரளவு கிடைத்தே
விட்டது.
மெல்லிய ?ள்பாவாடையை அவள் தனது முலைகளில் பாதியை மறைத்தபடி ?யர்த்திக்
கட்டிக்கொண்டிருந்ததால், அவளது இரண்டு முலைகளும் அந்த நாடாவின் இறுக்கத்தில்
பிதுங்கிக் கொண்டிருப்பதை அவனால் காண முடிந்தது. அவன் கண்கள் சற்றே
கூர்ந்தபோது, அவளது ?ள்பாவாடையின் துணியைக் கிழித்துக்கொண்டு வெளியே
வருவது போலத் தென்பட்ட அவளது அழகுக் காம்புகளும், அதன் அடித்தளத்தில்
தென்பட்ட %ரளவு பொ¢தாக இருந்த அவளது கருவளையங்களும் அவனது கண்களுக்கு
விருந்தளித்தன.
இப்போது ஆர்த்தி தனது கூந்தலை முன்னாலே ஊஞ்சலாட விட்டு விட்டு, டவலால்
சுற்றிப் பிடித்தபடி வரட்வரட்டென்று துவட்டிக் கொண்டபோது, அவளது இள முலைகள்
இரண்டும் குலுங்கின. இதற்கு மேலும் அங்கிருந்தால், காம மிகுதியில் கதவைத் தள்ளிக்
கொண்டு ?ள்ளே போய், ஆர்த்தியின் முலைகளைப் பற்றி விளையாட வேண்டுமென்ற
ஆசை வந்து விடும் என்பதை ?ணர்ந்த மனோகர், அரை மனதோடு அந்த
இடத்திலிருந்து நகர்ந்து போய் தனது அறைக்குள்ளே சென்று, கதவை சாத்திக்
கொண்டான்.
தலை குனிந்து பார்த்தபோது, அவனது லுங்கியிலிருந்து இரண்டடி அங்குல நீளத்துக்கு
அவனது சுண்ணி நீண்டு வெளியே தொ¢ந்து கொண்டிருந்தது. அவனுக்கு ?டனடியாக
அதை ‘அடக்க’ வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது.
அந்த அறையின் மூலையில் இருட்டாக இருந்த இடத்திலே போய் அமர்ந்து கொண்ட
மனோகர், லுங்கியை இடுப்புக்கு மேலாகத் தூக்கி விட்டுக் கொண்டான். தான்
அணிந்திருந்த ஜட்டியை அவன் கழற்றியபோது ‘இன்றைக்கு இது எத்தனையாவது?’
என்று அவனை அவனே கேட்டுக் கொண்டான். கால்களை வி¡¢த்து கொண்டதும்,
அவனது கண்கள் ‘போபோர்ஸ்’ பீரங்கியைப் போலே தலை தூக்கி நின்று கொண்டிருந்த
அவனது தினவெடுத்த சுண்ணியைப் பார்த்தது. தனது இடது கையால் அவன் தனது
கொட்டைகளை ஒரு தடவை தடவி விட்டபடி, லேசாக அமுக்கினான். அடுத்த நொடியே
அவனது சுண்ணியைப் போர்த்தியிருந்த மெல்லிய தோல் சற்றே கீழிறங்கியபடி, அவனது
சுண்ணியின் நுனியைக் காட்டியது. அதன் சிறிய பிளவில் ஒரு வெள்ளை முத்து
வெளியேறத் தயாராகக் காத்திருந்தது.’என்னோடு கொஞ்சு’ என்று அவனைக் கேட்பது
போலிருந்தது அவனது குஞ்சு.
சற்று நேரத்துக்கு முன்பு தான் அவன் கற்பகத்தைப் பற்றிக் கற்பனை செய்தபடி
கையடித்திருந்தான் என்பதால், இந்த முறை அவன் ஆர்த்தியை எண்ணியபடி முயற்சி
செய்து பார்க்கலமே என்று எண்ணினான்.

“வேண்டாண்டா..இது கடவுளுக்கே அடுக்காதுடா..அவ கல்யாணம் ஆக வேண்டிய
பொண்ணுடா,” என்று கற்ப்கம் கெஞ்சுவது போல அவனுக்குத் தோன்றியது.
“பரவாயில்லம்மா..இந்த ஒரு தடவை என்னை எடுத்துக்கட்டுமே,” என்று ஆர்த்தி வந்து
சொல்லியபடி,தனது ?டைகளை அவிழ்த்துப் போட்டு விட்டு, கால்களை வி¡¢த்தபடி
படுத்துக் கொள்வது போலவும்,
அவன் கற்பகம் வாயிலும் வயிற்றிலும் அடித்துக் கொண்டு அழுதபடியிருக்க, ஆர்த்தியைப்
போட்டு புறட்டி புறட்டி எடுப்பது போலவும் கற்பனை செய்தபடி தனது சுண்ணியைக்
குலுக்கி விடத் தொடங்கினான்.
“ஆர்த்தி..வேண்டாண்டி..எழுந்து போயிருடீ,” என்று கற்பகம் கதறுவது போலவும்;
“அம்மா..ரொம்ப நல்லாயிருக்கும்மா..மனோ ரொம்ப நல்லாப் பண்ணறாம்மா..நீ கூட ஒரு
தடவை ‘ட்ரை’ பண்ணீப் பார்க்கலாம்மா,” என்று ஆர்த்தி இன்பமிகுதியில்
கூச்சலிடுவதாகவும்;
இன்னும் என்னென்னவோ கற்பனை செய்தபடி மனோ தனது சுண்ணியோடு
விளையடவும், வழக்கத்துக்கு மாறாக மிக மிக குறுகிய காலத்திலேயே அவனது சுண்ணி
வெடித்து சிதறியது. அவனது குழாயிலிருந்து வெடித்துப் பீச்சியடித்த திரவம், கூரையில்
போய் பட்டது.
இவ்வளவு எழுச்சி தனக்கு இன்று வரை ஏற்பட்டதேயில்லை என்று தனக்குத் தானே
சொல்லிக்கொண்டான் மனோகர். கற்பனையிலேயே இத்தனை சுகம் என்றால்,
?ண்மையில் கற்பகத்தையோ அல்லது ஆர்த்தியையோ படுக்கையிலே போட்டு
அனுபவிக்கும் ஒரு வாய்ப்புக் கிடைத்தால், எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்
என்றெண்ணிக்கொண்டான்.
அறையை விட்டு வெளியேறியபோது ஆர்த்தி நைட்டி அணிந்து கொண்டு மும்முரமாக
டி.வி.பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்தியபடி அவன்
புற்க்கடைக்கு சென்று குப்பையாகியிருந்த தனது லுங்கியை சுத்தப்படுத்தி கொண்டான்.
அப்போது தான் அவனுக்குத் தான் படித்துக் கொண்டிருந்த சரோஜாதேவி புஸ்தகம் தனது
அறையிலே இருப்பது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. ஒரு வேளை தப்பித் தவறி ஆர்த்தி தனது
அறைக்குப் போய், அந்தப் புஸ்தகம் அவளது கண்களில் பட்டு விட்டால்..? அவன் ?டல்
நடுங்கியது.

அவசர அவசரமாகத் தனது அறைக்கு அவன் திரும்பியபோது, நல்ல வேளை, ஆர்த்தி
இன்னும் அசையாமல் டி.வி.யில் கண்களைப் பறிகொடுத்தபடி அமர்ந்திருந்தாள்.
அறைக்கு செல்லும் வழியிலே இருந்த மேஜையின் மீது இருந்த ஒரு புத்தகம் அவனது
கண்களுக்குத் தட்டுப் பட்டது.
“என்ன என்ன ஆசைகளோ-ரமணி சந்திரன்”
வீட்டில் இருந்த பெண்கள் அனைவருக்குமே ரமணி சந்திரனின் நாவல்கள் என்றால்
மிகவும் விருப்பம் என்று அவனுக்குத் தொ¢ந்திருந்தது. அன்று காலையில் தான்,
பக்கத்திலிருந்த லெண்டிங் லைப்ரா¢யிலிருந்து வந்த பையன் அந்தப் புஸ்தகத்தைக்
கொண்டு கொடுத்திருந்தான். சொல்லப்போனால், அந்தப் புஸ்தகத்தை வாங்கி வைத்ததே
மனோகர் தான்!
திடீரென்று, மனோகருக்கு ஒரு எண்ணம் தோன்றியது. மின்னல் வேகத்தில் அந்த
நாவலை எடுத்துக் கொண்டு தனது அறைக்குள்ளே சென்றான். தன் வாங்கி வைத்திருந்த
சரோஜாதேவி புஸ்தகத்தையும் ரமணி சந்திரனின் நாவலையும் ஒன்றன் மீது ஒன்றை
வைத்துப் பார்த்தான். அடுத்த கணமே அவனது முகத்தில் ஒரு புன்னகை அரும்பியது.
காரணம், இரண்டு புஸ்தகங்களுமே ஒரே நீளம், ஒரே அகலமாக இருந்தன. நொடியிலேயே
மனோகா¢ன் திட்டம் தயாரானது.
‘என்ன என்ன ஆசைகளோ’வின் அட்டையை மட்டும் கிழியாமல் மிக மிக ஜாக்கிரதையாக
எடுத்த மனோகர், சரோஜாதேவி புஸ்தகத்தின் அட்டையை எடுத்து சுக்கல் சுக்கல்களாகக்
கிழித்தான். அடுத்த %¡¢ரு நொடிகளில் ‘என்ன என்ன ஆசைகளோ’ அட்டையில், ?ள்ளே
சரோஜாதேவி புஸ்தகம் இருந்தது.
எடுத்த இடத்திலேயே ‘என்ன என்ன ஆசைகளோ’ புஸ்தகத்தை வைத்து விட்டு,
அப்பாவியைப் போல அவன் தனது அறைக்குத் திரும்பினான். வீட்டிலிருக்கும் நான்கு
பெண்களில் யாராவது அந்தப் புஸ்தகத்தை எடுத்துப் படிக்காமலா இருந்து விடுவார்கள்?
அவன் எந்த நாவல்களையும் படிக்கும் பழக்கமில்லாதவன் என்பதால் அவன் மீது
யாருக்கும் எந்த சந்தேகமும் வராது. அப்படியே இந்த புஸ்தகத்தைப் பார்த்து யாராவது
கோபப்படுவார்கள் என்றால் அது அபி ஒருத்தி தான்.
‘எனக்கென்ன தொ¢யும்? லிப்ரா¢க்காரப் பையன் கொண்டு வந்து கொடுத்தான்; நான்
வாங்கி வைச்சேன். அவ்வளவு தான்,’ என்று பழியை லெண்டிங் லிப்ரா¢ நடத்திக்
கொண்டிருந்த அந்தப் பையனின் மீது போட்டு விடலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டான்

அவன்.
சிறிது நேரம் கழித்து…!
“ஹைய்யா! ரமணி சந்திரன் நாவல்,” என்று ஆர்த்தி ?ற்சாகமாகக் கூவுவது கேட்டது.
“ஆமாம் ஆர்த்தி..சொல்ல மறந்திட்டேன். காலையிலேயே அந்தப் பையன் வந்து
கொடுத்திட்டுப் போனான்,” என்று அறையிலிருந்தே அவன் பதில் அளித்தான்.
மெல்ல மெல்ல ஜன்னல் பக்கம் வந்து, அந்தப் புஸ்தகத்டின் அட்டையைப் புரட்டியதும்,
ஆர்த்தியின் முகம் எப்படி மாறுகிறது என்று பார்க்கலா மென்ற ஆசையுடன் அவன்
ஒளிந்திருந்து கவனிக்கத் தொடங்கினான்.
ஆர்த்தி அட்டையை %¡¢ரு நிமிடங்கள் கூர்ந்து பார்த்து விட்டு முதல் பக்கத்துக்குப்
போனாள். அவளது முகம் அடுத்த நொடியே வெளிறியது. ஒளிந்திருந்து பார்த்துக்
கொண்டிருந்த மனோகருக்கு பயம் ஏற்பட்டது. ‘இந்த கிறுக்குப் பெண் என்ன
செய்வாளோ’ என்ற படபடப்புடன் அவளையே கவனிக்கத் தொடங்கினான்.
ஆர்த்தியின் கண்களில் அதிர்ச்சியின் அறிகுறிகள் தொ¢ந்து, அவை அகன்று கொண்டே
போயின. அவளது நெற்றியில் திவலை திவலைகளாக வியர்வைத் துளிகள் முளைக்கத்
தொடங்கின. அவளது ?தடுகள் மெல்ல மெல்லத் துடிக்க ஆரம்பித்தன; அடுத்த %¡¢ரு
நிமிடங்களில் அவளது ?தடுகள் ?லர்ந்து போய் விடவும், அவள் தனது நாக்கை
வெளியேற்றியபடி காய்ந்து விட்டிருந்த ?தடுகளை ஈரப்படுத்திக் கொண்டாள்.
அவளது கண்கள் ஒரு கணம் புஸ்தகத்திலிருந்து விடுபட்டு, அக்கம் பக்கம் சுற்றிப்
பார்த்தன. மனோகர் சட்டென்று சுவருக்குப் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டான். %¡¢ரு
கணகளுக்குப் பிறகு, அவன் மீண்டும் எட்டிப்பார்த்தபோது, அவனது கண்கள் வி¡¢ந்தன
இப்போது! காரணம், அந்தப் புஸ்தகத்தைப் படித்தபடியே ஆர்த்தி தனது இரண்டு
தொடைகளுக்கும் நடுவிலே தடவிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இந்தக் காட்சியைப் பார்த்த மனோகா¢ன் முகத்தில் ஒரு குரூரப் புன்னகை தவழ்ந்தது. இது
நடக்க வேண்டுமென்று நினைத்துத் தானே அவன் ரமணி சந்திரன் நாவலின்
அட்டைக்குக் கீழே, சரோஜாதேவி புஸ்தகத்தை ஒளித்து வைத்திருந்தான்.
ஆனால், இது என்ன? திடீரென்று ஆர்த்தி எழுந்து கொண்டு விட்டாளே!
“மனோகர்,நான் மொட்டை மாடிக்குப் போறேன். இங்கே ஒரே புழுக்கமாயிருக்கு,” என்று

அவள் குரல் கொடுத்தாள்.
“ஆர்த்தி! மழை தூறிட்டிருக்கு; மொட்டை மாடிக்குப் போறேங்கிறே?” என்று கேட்டபடியே
வெளியே வந்தான் மனோகர்.
“இப்ப நின்னிருச்சில்லே..மறுபடியும் மழை வந்தா பார்த்துக்கலாம்,” என்று சற்றுப்
பதட்டமாகவே சொல்லியபடி, கதவைத் திறந்து கொண்டு வெளியேறிய ஆர்த்தியைப்
பார்த்து மனோகருக்கு சி¡¢ப்பு வந்தது.
அவள் வெளியேறியதும் அவனது கண்கள், சற்று முன்பு அவள் ?டை மாற்றிய அந்த
அறையை ?ற்று நோக்கியது. கொடியிலே அவளது புடவை, ?ள்பாவாடை, ரவிக்கை
இவ்வற்றுடன் அவளது பேன்ட்டீஸ், பிரா எல்லாமே ?லர்த்தப் பட்டிருந்தன.
மனோகா¢ன் மனதில் எங்கிருந்தோ ஒரு மர்மக்குரல் கேட்டது. விடுவிடுவென்று
%டிப்போய், ஆர்த்தியின் துணிகள் அனைத்தையுமே கொடியிலிருந்து அள்ளியெடுத்தபடி
அவன் தனது அறையை நோக்கி விரைந்தான். நுழைந்த வேகத்திலேயே அவன் கதவை
சாத்தித் தாளிட்டான்.
ஆர்த்தியின் ?டைகளில் இன்னும் சற்று மழையின் ஈரமிருந்தது. அவளது
?டைகளிலிருந்து வெளிவந்த அவளது பெண்மையின் வாசனையை அவன் மோப்பம்
பிடித்தான். அந்தத் துணீகளைத் தனது கட்டிலின் மீது வீசியவனுக்கு இன்னோர்
எண்ணம் தோன்றியது.
இரண்டு தலையணைகளை எடுத்து, அவற்றை ஒன்றன் மேல் ஒன்றாகப்
நெட்டுக்குத்தாகப் படுக்க வைத்தான். பிறகு, கீழே இருந்த தலையணைக்குள்ளே
முதலில் மிகவும் சிரமத்துடன் ‘பேன்ட்டீசை’ அணிவித்து விட்டு, அதன் மீது
?ள்பாவாடையைப் போட்டு, நாடாவை இழுத்துக் கட்டி விட்டான். மேலே இருந்த
தலையணையின் மீது ஆர்த்தியின் பிராவை மாட்டி விட்டான். அதன் மேல் அவளது
ரவிக்கையை மாட்டி விட்டான். பிறகு அவளது புடவையை, கீழேயிருந்த தலையணையில்
அழகாக சுற்றி சுற்றி, கொசுவம் வைத்து, அதன் தலைப்பை மேலே இர்ந்த
தலையணையின் மீது போட்டு விட்டான். இப்போது அவனது கண்கள் ஆர்த்தியின்
?டைகளை அணிந்து கொண்டிருந்த இரண்டு தலையணைகளையும் வெறித்து
நோக்கின. அவன் கற்பனையில், அவன் கண் முன்னே இருப்பது தலையணையல்ல;
ஆர்த்தியே தான்.
அப்படியே படுக்கையிலே விழுந்து அந்தத் தலையணைகளை இறுக்கமாகக் கட்டிப்

பிடித்தான். ஒரு கணம் அவனுக்கு ஆர்த்தியையே கட்டிப் பிடிப்பது போல இருந்தது.
சொல்லவா வேண்டும்? அவனது சுண்ணி அடுத்த நொடியே ‘அட்டென்ஷனில்’ எழுந்து
நின்றது.
தலையணையின் மீது ஏறிப்படுத்தபடி அவன் மேலே இருந்த ரவிக்கையையும்,
பிராவையும் அமுக்கி, கசக்கியபோது அவனுக்கு ஆர்த்தியின் முலைகளைக் கசக்குவது
போலவே தோன்றியது. அவன் கட்டிலில் அந்த இரண்டு தலையணைகளுடனும் கட்டிப்
புரண்டு கொண்டிருந்தபோது, மீண்டும் கதவு தட்டப்படும் %சை கேட்டது.
‘சிவ பூஜையில் வந்திருக்கும் இந்தக் கரடி யாராக இருக்கும்?’
என்றெண்ணியபடியே,திடுக்கிட்டெழுந்த மனோகர், சுதா¡¢த்துக் கொண்டு வாசலுக்கு
%டிப்போய், கதவைத் திறந்தபோது அவன் அதிர்ந்து போனான்.
எதிரே நின்றிருந்தது, ஆனந்தி!
“ஆனந்தி?” என்று நடுனடுங்கியபடி அவன் கேட்டான்.
“ஆமாம்,” என்றபடி விடுவிடுவென்று அதிருந்து போய் நின்ற மனோகரைத் தாண்டியபடி,
அவனது அறைக்குள்ளேயே மின்னல் வேகத்தில் நுழைந்தவள், அவனது கட்டிலைப்
பார்த்ததும், ஒரு கணம் திடுக்கிட்டுப் போய் ?ரக்கக் கூவினாள்.
“ஆர்த்தி…?”
அடுத்த கணமே சுதா¡¢த்தவள், தான் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது ஆர்த்தியல்ல, அவளது
ஆடைகளைத் தான் என்று பு¡¢ந்து கொண்டவளாய், நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டாள்.
அவளது கண்கள் திரும்பி மனோகரைப் பார்த்தபோது, அவன் தர்மசங்கடத்துடன் தலை
குனிந்து கொண்டான்.
“மனோ..எத்தனை நாளா இந்த அசிங்கம் பண்ணீட்டிருக்கே?” என்று அவள் கேட்கவும்,
மனோகர் தடுமாறினான்.
“அது வந்து..அது வந்து…,”என்றபடி அவன் குரல் ?டையத் தொடங்கியது.
“ஏன் இப்படியெல்லாம் பண்ணறே? அபியக்காவுக்குத் தொ¢ஞ்சா என்ன ஆகும்
தொ¢யுமா?”

“சா¡¢..ஆனந்தி!”
“என்ன சா¡¢? என் கிட்டே ஒரு வார்த்தை சொல்லியிருக்கக் கூடாதா?”
“என்னது?”
ஆனந்தி மனோகரை நோக்கி புன்னகைத்தபடி வந்து,”என் கிட்டே ஒரு வார்த்தை
சொல்லியிருக்கக் கூடாதா? சொல்லியிருந்தா இந்தப் புடவை, ரவிக்கைக்குப் பதிலா
அந்தக் கட்டில்லிலே நான் இருந்திருப்பேனே!”
அடுத்த நொடியே, ஆனந்தியின் கை மனோகா¢ன் தொடைகளுக்கு நடுவே விழுந்து,
அவனது எழும்பிக் கொண்டிருந்த சுண்ணியைத் தொட்டுத் தடவத் தொடங்கின.
மனோகர் துள்ளி எழுந்தான்.
அங்கே, மொட்டை மாடியில் ஆர்த்தி ‘என்ன என்ன ஆசைகளோ’ புத்தகத்தில்
மூழ்கிப்போயிருந்தாள்.

14 Votes

Posted in: Masala videos,காமக்கதைகள்